Stripboeken die tijd vergeten: verdedigers voor een dag!

Dit bericht is ingediend onder:

HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen

KC met boekenkast

Door KC Carlson

De verdedigers zijn altijd een van mijn favoriete stripboekenconcepten geweest, evenals een van mijn favoriete strips (althans voor een groot deel van de originele run). Officieel gelanceerd in 1971 op de pagina’s van een try-out boek voor nieuwe concepten-Marvel Feature #1-het originele team bestond uit de toenmalige ‘Loner’-personages van Marvel Comics-The Hulk, Doctor Strange en Namor the Sub -Zeeman. De zilveren surfer was een ietwat late toevoeging vanwege waargenomen reeds bestaande omstandigheden voor het gebruik van het personage-d.w.z. Stan Lee had oorspronkelijk ‘dibs’ op hem genoemd.

In de loop der jaren is een aanzienlijk aantal Marvel -personages bij het team verschenen, maar het wordt normaal gesproken door veel fans beschouwd dat het concept het beste werkt als er minstens een paar van deze vier “basis” -personages bij betrokken zijn. (In het verhaal heeft het team geen officiële organisatie, dus het lidmaatschap is enigszins informeel.) Er zijn ook enkele personages die (of waren) nogal als ‘klassieke’ verdedigers -personages beschouwd, gebaseerd op de lengte van hun betrokkenheid bij de groep, Hun populariteit bij fans, of beide. Deze personages omvatten Nighthawk, Hellcat, Gargoyle, Daimon Hellstrom (zoon van Satan) en Valkyrie, hoewel drastische veranderingen in sommige van deze personages de afgelopen jaren hun status kunnen hebben veranderd.

Geschiedenis van verdedigers

Marvel -functie #1

Verschillende “tijdperken” definiëren de langlopende verdedigingsserie, meestal gericht op wie de creatieve teams waren. Het concept is gemaakt door Roy Thomas en Ross Andru, die (respectievelijk) de eerste drie avonturen van het niet-team in Marvel-functie #1-3 schreef en tekende. Thomas was ook betrokken bij voorlopers van de officiële line-up van de verdedigers in verhalen die hij schreef voorafgaand aan de Marvel-functies. Toen de eerste Dr. Odd-serie werd geannuleerd met nummer #183 (1969), werden verhaal-threads voltooid in Sub-Mariner #22 en de buitengewone Hulk #126 (beide 1970). Het personage Barbara Norris, die de menselijke gastheer voor de Valkyrie zou worden, verscheen ook voor het eerst tijdens deze verhaallijn. Later in Sub-Mariner #34-35 (1971), Namor-teams met zowel de Hulk als de Silver Surfer onder de onofficiële naam van “Titans Three”.

Avengers/Defenders War

Toen de verdedigers afstudeerden in hun eigen titel (cover-dateerde van augustus 1972), zou het nieuwe lopende creatieve team schrijver Steve Englehart en kunstenaar Sal Buscema zijn. Englehart schreef op dit moment ook de Avengers, dus zijn verdedigers run zouden prominent de nu-klassieke Avengers/Defenders-oorlogsverhaallijn bevatten (van Avengers #115-118 en verdedigers #8-11).

Gerber verandert de regels

Verdedigers #33 met de schurkachtige hoofdmannen

Terwijl de run van Englehart op de verdedigers sterk was, herinneren fans veel waarschijnlijker de klassieke run van schrijver Steve Gerber op de titel, beginnend met Giant-Size Defenders #3 en Defenders #20 (beide 1975). Gerber bleef ongeveer twee jaar (meestal met Sal Buscema voort als kunstenaar) en creëerde wat een van Marvel was, veel speciale punten van superheldenstrips in hun jonge geschiedenis. Gerber had een speciale stijl met zowel sociale satire als absurdistische humor. Dat was duidelijk in zijn memorabele werk aan Howard de Duck en Man-Thing, maar verdedigers waren speciaal in het combineren met de normale Marvel Superhero-stijl terwijl zoveel meer werd bereikt. Veel stripboekhistorici kijken terug op deze run als een voorloper van de deconstructie van het superheldengenre, dat tot het einde van de jaren tachtig echt geen wijdverbreide voet aan de grond kreeg. Gerber bleef bij de verdedigers tot nummer 41 en creëerde (of opnieuw creëren) veel memorabele karakters. (De hoofdmannen zijn mijn specifieke favorieten.) De verdedigers en de eend hebben elkaar eigenlijk ontmoet in de eigenzinnige Marvel Treasury Edition #12.

Dak en DFAD

Verdedigers #63

David Anthony Kraft (beter bekend als DAK) was de volgende reguliere verdedigersschrijver, en hij hield het boek vreemd door zich te verdiepen in grote filosofische kwesties (evenals de Koude Oorlog, kernenergie en de gevolgen van macht in het algemeen). Hij is verantwoordelijk voor “verdedigers voor een dag” (ook bekend als “lidmaatschap waanzin” of “Dollar Bill’s documentaire ramp”), het driedelige verhaal in verdedigers #62-64 (1978).

De verdedigers hadden tot deze verhaallijn in het geheim geopereerd, belangrijk voor het ‘uitpakken’ van hun bestaan ​​voor de rest van het Marvel -universum. Dollar Bill (echte naam blijkbaar Aaron Tagma Engels volgens de Marvel Wiki-ja, ik geloof het ook niet), een ne’er-do-well tv-producent en Huckster die rond de verdedigers heeft opgehangen, neemt wat videobeelden van Een recente verdedigers vechten. Hij creëert een commerciële/infomercial over de verdedigers, eindigend met een pleidooi voor leden en onthult hun adres – Nighthawk’s Riding Academy op Long Island. Het duurde niet lang, in wezen, elk niet -gelieerde superheld in het Marvel -universum verschijnt. Omdat veel van hen B-listers zijn, willen ze zich graag aanmelden en hun spullen erin laten zienEen spontane try-out sessie waar, amusant, iedereen op elkaars weg komt.

Er verschijnen een paar grote namen-met name pre-kanker kapitein Marvel en mevrouw Marvel-maar ze worden het zat en vertrekken het en vertrekken. Het is interessant dat er hier een aantal toekomstige (en verleden) Avengers zijn – de Falcon, Black Goliath, Hercules, Iron Fist, Marvel Man (later quasar), Jack of Hearts, Stingray, Nova en zelfs een toekomstige verdediger (zoon van SATAN) – maar veel zijn gewoon mensen die slechts iets beter zijn dan lege pakken, zoals Torpedo, White Tiger, Paladin, Prowler, de verbazingwekkend gekleurde kapitein Ultra en Tagak de luipaard Lord. (Wie?) En wat doen mutanten Havok en Polaris daar?

Er zijn een paar personages op de cover van #62 die helemaal niet verschijnen, zoals Iron Man (die cameo doet, maar niet tot de volgende uitgave), de engel, menselijke fakkel, spider-vrouw en Luke Cage (wie is eigenlijk al verdedigers aangesloten).

Bij uitgave #63 dikker wordt de plot, omdat veel van Marvel’s verliezerschurken zich hebben samengevoegd als verdedigers (briljant, dak!), Dus nu heb je de kunstmatige verdedigershelden die in teams breken om de schurkachtige kunstmatige verdedigers op te nemen, wat leidt tot een Klassieke Marvel -kunstmatige versus kunstmatige strijd (wijst naar DAK voor het niet gebruiken van die vreselijke woordspeling). Schurk “verdedigers” omvatten wervelwind, stekelvarken, kever, batroc ze leaper, blob, electro, plunderaar, plantenman, boemerang, shocker, melter, sprongkikker, paddes en de reeds kunstmatige (Android) Zodiac -leden Boogschutter en libra.

Verdedigers voor een dag, nu herdrukt

Verdedigers: toernooi van helden

Het verhaal wordt volledig gespeeld om te lachen, omdat de personages over elkaar heen vallen en proberen indruk te maken op de echte verdedigers (en falen, natch – behalve dat een paar van de veel meer hunky’s het oog van flirterige hellcat vangen). De beste scène van het verhaal is al vroeg, ideaal nadat alle helden zich verzamelen bij het hoofdkantoor van Defenders. Valkyrie probeert iedereen koffie te serveren, behalve dat haar koffie erg slecht is en er geen suiker of room is. (Omdat het de jaren ’70 is, is de meisjesheld nog steeds verantwoordelijk voor de verfrissingen.) Ongeacht, terwijl Hulk de koffie flauwvalt (‘De koffie van het zwaardmeisje!’), Dus niemand in hun ideale geest weigert.

Een andere grappige scène is verschillende van de niet-vliegende helden die een ritje van Long Island naar Manhattan in Hellcat’s Hellcatmobile haken (ja, echt!), Waaronder Black Goliath, die niet de moeite neemt om tot normale grootte te minimaliseren.

“Verdedigers voor een dag” is zeker een leuk verhaal, hoewel het misschien een vergissing is om dit te claimen als een normaal klassiek Marvel Epic. Desondanks heeft Marvel ervoor gekozen dit verhaal te verzamelen in zijn aankomende verdedigers: toernooi van Heroes 72 pagina’s tellende herdruk eenmalige, verzending in januari. Ik hoop dat het selecteren van dit ietwat frivole verhaal als tie-in promotie voor de nieuwe Matt Fraction/Terry Dodson Defenders-serie (volgende maand) aangeeft dat de nieuwe serie ook een humoristische voorsprong heeft.

“Verdedigers voor een dag” is ook enigszins belangrijk voor het zijn van Sal Buscema’s laatste kwesties over de oorspronkelijke verdedigers die een lange (niet-continue) associatie met de serie afdekken. Met al die personages, wie zou hem de schuld kunnen geven?!

Het is allemaal bergafwaarts vanaf hier

Verdedigers #96

“Verdedigers voor een dag” markeert het bijna-halfway-punt van de oorspronkelijke serie, maar het was ook, terugkijkend, het laatste echt geweldige verdedigersverhaal van de oorspronkelijke run, omdat veel van al het andere dat volgde de opwinding leken te ontbreken van de eerste helft van de serie.

Veel van de problemen die dit verhaal volgen, hadden een aantal geweldige verhalen die vaak worden gecombineerd met niet -inspirerende kunst. Een deel ervan, voor mij hoe dan ook, toen Ed Hannigan, en later J.M. Dematteis, het schrijven overnamen, de verhalen een hardere bovennatuurlijke voorsprong begonnen te nemen. Personages zoals de Demon Hunter, Kid of Satan, en de Gargoyle werden naar de voorgrond verplaatst, om aan te binden in de bovennatuurlijke rage die destijds zo populair was. Deze techniek gaf aan dat de serie veel van zijn superheldrand verloor en iets werd waar ik minder in geïnteresseerd was. Tegelijkertijd dreef de kernpersonages (Dr. Strange, Namor en de Hulk) bijna volledig weg.

Nieuwe verdedigers

Volgens nummer 125 waren de verdedigers doorgegaan naar de nieuwe verdedigers en met succes een mutant boek geworden. Cast-off X-Men stamgasten The Beast, Angel en Iceman stonden allemaal centraal in het lidmaatschap, en de altijd hinderlijke moondragon kwam bij. Het hoogtepunt van de latere jaren van zijn run waren enkele absoluut sensationele covers van jonge kunstenaars, waaronder Ed Hannigan (altijd geweldig in het creëren van aantrekkelijke covers), Michael Golden, Sandy Plunkett, Bill Sienkiewicz, Mike Zeck, Kevin Nowlan en Frank Cirocco.

Het beste deel van de verdedigers

Verdedigers #2

Ik heb in de loop der jaren altijd interesse getrokken in de veel heroplevingen van de verdedigers-sommige waren geweldig, sommige minder-maar geen van hen leek ooit genoeg met het publiek te klikken om de serie fulltime terug te brengen. Hoewel ik denk dat de fractie/Dodson -serie misschien een geweldige kans heeft, als ze de toon goed kunnen krijgen.Een deel van mij geeft vrijelijk toe dat veel van de charme van de Early Defenders -serie het feit was dat de verkeerd begrepen, kinderlijke Hulk eindelijk enkele vrienden had gevonden. Ook al kon hij hun namen nooit goed krijgen. Ik ben bang dat Hulk (en dat wonder) waarschijnlijk voor altijd verdwenen is.

Ik mis die bonen eten/liefhebbende Hulk. En ik mis goochelaar, visman, vogelnose en zwaardmeisje ook.

KC Carlson haat bonen.

Houdt van strips. Haat bonen.

Klassieke stripcovers uit de Grand Comics -database.